Miało nie wiać w oczy nam.

Cześć wam. To był bardzo przejmujący dla mnie, dzień. Przerażający, ale nieunikniony.
Tak będę teraz rozpisywać się o moich uczuciach, z którymi na razie nie potrafię sobie poradzić.
Bo przecież miało być tak pięknie, miało nie wiać w oczy nam i ociekać szczęściem, miało być sto lat, sto lat.
Ale stało się...co tu dużo mówić, znów jestem wolna i niezależna. Znów mogę żyć tylko swoim życiem i nie przejmować się dodatkowo czyimś, nie muszę już sprawdzać czy aby przypadkiem nie zostałam zdradzona
i wykorzystana. Smutny, lecz owocny dzień.
Mam nadzieje, że wam układa się dużo lepiej ! Jestem tego pewna i życzę wam udanych związków, żeby wasza miłość była czysta i nie do podrobienia.

Kolejny rozdział przewiduję na piątek. Wiecie...zebrałam nowe doświadczenia, będzie co poczytać ;-)